دخترم الین

  بعد از گذشت یک ماه و اندی از آخرین پستم امروز موفق شدم که بالاخره بیام و خونه خاطرات دختر گلمو آپ کنم. رخوت ماه رمضون و گرمیه هوا و ازهمه مهمتر بی حوصلگیم باعث این تاخیر شده که خدا رو شکر همه علتها داره از بین میره.   دختر گلم تو این چند وقتی که داری مهد میری لحظه تحویل گرفتنت از مربی مهربونت برام قشنگترین لحظه هر روزم بوده ..... بگذریم از لحظاتی که میخوای بازم تومهد بمونی و با تاپ و سرسره و هم کلاسیهات بازی کنی و اصرار من برای رفتن هیچ فایده ای نداره و اون زمانها من میمونم بین دو تا حس مادرانه و همسرانه !!!! آخه بابایی ظهر میاد ماشینو میده به من تا راحت برگردیم خونه ... وبازی بیشتر مساوی با انتظار بیشتر بابایی تو خیابونه...